องค์ชายวิปริต หมอหญิงวิปลาส - นิยาย องค์ชายวิปริต หมอหญิงวิปลาส : Dek-D.com - Writer
×

    องค์ชายวิปริต หมอหญิงวิปลาส

    "ข้าคือองค์ชายเก้าของแคว้นฉู่!" นั่นเป็นประโยคที่เขาตะโกนใส่หูสตรีวิปริตที่แต่งตัวประหลาด แถมยังเรียกคนมาจับร่างกายดุจทองคำมัดไว้กับเตียงพร้อมกับดึงกางเกงเขาลงจนเห็น...นางถึงกับกล้าเอาเข็มมาแทงเขา!

    ผู้เข้าชมรวม

    4,364

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    17

    ผู้เข้าชมรวม


    4.36K

    ความคิดเห็น


    28

    คนติดตาม


    67
    จำนวนตอน :  42 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  14 เม.ย. 66 / 23:36 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เขาคือ ซวี่เสียนเฟิ่ง องค์ชายเก้าผู้ชั่วร้ายของแคว้นฉู่

    เขาคือบุรุษที่คนทั้งแผ่นดินต้องเกรงกลัว

    แต่เพราะการถูกลอบสังหารทำให้เขาไปโผล่ในที่ประหลาด

    พบเจอกับผู้คนต่างโลกและสตรีน่าตายผู้หนึ่ง

    นอกจากจะไม่เชื่อฟังคำสั่งของเขาแล้ว ยังกล้าใช้เข็มแทงลงผิวล้ำค่า

    เขาจะทำให้นางได้รู้ว่า….อา…ง่วงเหลือเกิน! zzZ

    “ช่วยเปิดสะโพกคนไข้ด้วยค่ะ”

    หลี่ฉงหรงพูดเบาๆ แต่ทุกคนกลับช่วยกันถกเสื้อผ้าและดึงกางเกงตัวในของซวี่เสียนเฟิ่งลงอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นก้นและสะโพกที่เนียนนุ่ม คราวนี้ใบหน้าของเขาถึงได้บิดเบี้ยวและดำคล้ำ ดูแก่ลงไปสิบปีภายในพริบตาเดียว!

    ร่างกายดุจทองคำของเขากำลังถูกย่ำยีโดยสตรีหน้าเหม็นผู้หนึ่ง น่าอับอายเหลือเกิน!

    “อ๊ากกก”

    ซวี่เสียนเฟิ่งตะโกนออกมาเสียงดังลั่นเมื่อเข็มแหลมคมปักลงไปบนสะโพก มันเจ็บกว่าการฝังเข็มเสียอีก!!

    ร่างกายที่ถูกรุกล้ำราวกับสัตว์เดรัจฉานเช่นนี้ ตีให้ตายเขาก็ไม่กล้าพูดออกไปให้ขันทีจางรู้อย่างเด็ดขาด คนที่รุมกันเหยียบย่ำเขาพวกนี้จะต้องสั่งประหารล้างตระกูล!

    “พวกเจ้า....” เตรียมตัวเอาไว้เถิด พวกเจ้าไม่ตายดีแน่!!

    ยังพูดไม่ทันที่จะจบประโยคด้วยซ้ำ จู่ๆ สติของเขาก็พลันเลื่อนลอยขึ้นมา ความคิดในหัวที่มากมายเมื่อครู่ คำพูดเยอะแยะที่จะพูดออกไปหายไปชั่วพริบตา เขาคิดอะไรไม่ออก

    ง่วงเหลือเกิน!! zzZZ

    “จบเรื่องสักที!”

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - - - - - -  -

     

    “เสด็จย่า นางเป็นนางกำนัลของห้องซักล้าง หลานปรารถนาในตัวนาง จึงให้นางติดตามลูกกลับตำหนักพ่ะย่ะค่ะ” 

    ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง ชำเลืองมองสตรีข้างกายที่ใบหน้าเหลอหลา แม้กระทั่งดวงตายังเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด

    นางกำนัลบ้าบออะไร ที่นี่ที่ไหน?

    ยังไม่ทันที่จะได้คิดตกด้วยซ้ำ จู่ๆ มือของเขาก็เอื้อมมาวางลงบนมือของหล่อนแล้วบีบเอาไว้แน่น

    “เสด็จย่าได้โปรดเห็นใจหลานด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

    ไม่พูดเปล่ายังโน้มลำตัวลง มิหนำซ้ำยังใช้มือหนึ่งกดหลังของหล่อนให้โค้งตัวลงตาม แน่นอนว่าพลกำลังอันมหาศาลนั่นทำให้หญิงสาวไม่สามารถปฏิเสธได้

    ไทเฮามองดูหลานชายแล้วก็ได้แต่ลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ ในเมื่อองค์ชายเก้าถึงกับทำเช่นนี้ต่อหน้านางกำนัลขันทีมากมายถึงเพียงนั้น อีกอย่างนางก็เป็นเพียงนางกำนัลชั้นต่ำที่มิมีครอบครัวคอยหนุนหลังก็ทำให้วางใจได้มากนัก

    ดวงตาหงส์หันไปทางหลี่ฉงหรงด้วยแววตาเฉยชาอยู่บ้าง

    “ในเมื่อเสียนเฟิ่งต้องการ เช่นนั้นเจ้าก็ถวายตัวให้องค์ชายเก้าให้เป็นเรื่องเป็นราวเสีย”

    ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยความเลิ่กลั่ก แต่แล้วหางตาที่เหลือบมองเขากลับพบว่าอีกฝ่ายไม่ได้มีความเครียดขึ้งอย่างนางเลยแม้แต่น้อย มิหนำซ้ำยังมองเห็นมุมปากที่กระตุกขึ้นข้างหนึ่งอย่างชั่วร้าย

    ไอ้บ้านี่คิดเอาคืนแน่แล้ว!!

     

    – อ่านฟรีวันละตอนจนครบ 50-60% จากนั้นจะเริ่มติดเหรียญเพื่อป้องกันการคัดลอกนะคะ --

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น